:
ชื่อ: กู่ขาว
21 มิ.ย. 2566
รายละเอียด:
กู่ขาว
กู่ขาว สันนิษฐานว่า สร้างขึ้นในสมัยล้านนาตอนปลาย เสากู่มีลักษณะงอน (เสาบัวงอน) คล้ายศิลปะลาวล้านช้าง ขอมปากแล มีช่างลาวมาสร้างแบบผสมผสานในสมัยพระไชยเชษฐา กู่ขาวเป็นส่วนหนึ่งของวิหาร ซึ่งกู่ขาวเป็นมณฑปโขงพระเจ้าต้องมีหลังคาคลุม ในอดีตมีพระเจ้าทองทิพย์ประดิษฐานอยู่ ไม่มีการจารึกที่ฐานพระพุทธรูป สมัยนั้นเวียงหนองล่องเป็นเมืองร้าง ขุนบ่อง (ตำแหน่งสูงสุดของแขวงปากบ่อง) จึงทำพิธีอัญเชิญ พระเจ้าทองทิพย์ซึ่งมีเนื้อผิวสองสีมาประดิษฐานที่วัดพาณิชสิทธิการาม ซึ่งเป็นวัดของพ่อค้า วัดอยู่ระหว่าง บ้านฉางข้าวน้อยกับป่าซาง สะท้อนให้เห็นว่ายุคนั้นเวียงหนองล่องมีความเจริญมากถึงมีทองมาหล่อพระเจ้าทองทิพย์ และสีของปูนน่าจะเป็นสีขาวชาวบ้านจึงเรียกว่า “กู่ขาว” พระเจ้าทองทิพย์สันนิษฐานว่ามีอายุเก่าแก่กว่ายุคพระไชยเชษฐา เพราะการปั้นไม่มีลักษณะการบิดบัวงอน น่าจะสร้างในยุคของพระเจ้าติโลกราช พระเจ้าเมืองแก้ว พระเจ้าเมืองเกตุเกล้า พระนางจิระประภา มีลักษณะคล้ายพระเจ้าทอง ทิพย์ในวัดพระธาตุหริภุญชัย ซึ่งจารึกที่ฐานพระเจ้าทองทิพย์ในปี พ.ศ. 2042
ที่มา : บทสัมภาษณ์ ดร.เพ็ญสุภา สุขคตะ นักวิชาการด้านหริภุญไชยศึกษา (เล่าขานตำนานเวียงหนองล่อง เทศบาลตำบลวังผาง)